Η Πραγματική
Επαφή και Επικοινωνία, είναι καθαρά Εσωτερική, και δεν χρειάζεται τίποτα
εξωτερικό.
Ούτε για να
την «απολαμβάνουμε» ούτε για να τη «συνειδητοποιούμε», ούτε για να την «αισθανόμαστε»
μια και τη ζούμε «τώρα». Δεν περιμένουμε να....,τη ζήσουμε σε λεπτά, σε ώρες,
σε μέρες, (σε κάποιον δηλαδή μελλοντικό χρόνο), ούτε κάτω από συγκεκριμένες
συνθήκες. Και είναι βασικό να πούμε, πως βρίσκεται πάνω από τα ανθρώπινα
καθημερινά συναισθήματα (τα οποία βέβαια και υπερβαίνει).
Εξωτερικές αποδείξεις
λοιπόν γι' αυτήν, χρειάζεται μόνο το εγώ, (ως εγωκεντρισμός,) μια και το εγώ
είναι που ζει παρασιτικά, μη έχοντας ουδεμία Πίστη στον Εαυτό του, όντας
διαχωρισμένο, ανασφαλές, και με διάχυτη τη χαμηλή αυτοεκτίμηση, όπως και την
επιβολή του προς το περιβάλλον, με τα οποία βέβαια και χαρακτηρίζεται.
Η Πραγματική
Επαφή και Επικοινωνία είναι βουβή μεν, μα κραυγάζει δε. Κι αυτό που κραυγάζει,
είναι μόνο η Ενότητα της.
Και σαφώς
ισχύει το ίδιο ως προς τον Εαυτό, τους άλλους, και τα πάντα γύρω μας. Είμαστε,
ήδη Ενωμένοι...
Σε ανθρώπινο
επίπεδο λοιπόν στερείται λόγων, διότι τα λόγια, χρειάζονται ουσιαστικά, μόνο όταν
η επαφή είναι αδύνατον να συνειδητοποιηθεί…
Γιατί σε ένα
πιο επιφανειακό επίπεδο, τα λόγια χρειάζονται, προς περιγραφή Εσωτερικών Καθαρά
Βιωμάτων για «μοίρασμα», μέσα από το πρίσμα της Ατομικότητας του καθένα μας,
και σε ένα ακόμα
πιο επιφανειακό επίπεδο, για καθαρά λειτουργικά και πρακτικά ζητήματα. (Εκβάθυνση
μηχανημάτων).
Για
οτιδήποτε άλλο, τα λόγια είναι περιττά, και άχρηστα... Καταλαβαίνουμε λοιπόν τι
κάνουμε… Η Πραγματική Κοινωνία μεταξύ μας οπότε είναι πασιφανές πλέον, πως σε
καμία περίπτωση δεν γίνεται με τα λόγια...
Έτσι, (χωρίς
τη φυσική παρουσία) το βίωμα, μία βαθιά συναισθανόμενη σκέψη, (και όλο και
κατεβαίνοντας, με σημείο αναφοράς τη φυσική, υλική μας παρουσία,) ένα χαμόγελο,
ένα βλέμμα, ένα χάδι, μια αγκαλιά, είναι η ζώσες της καταστάσεις, όπως, και οι
φυσικές εκφράσεις της. Υπάρχει όμως ως συνειδητοποιούσα Αλήθεια μέσα μας, ήδη.
Ειδάλλως,
ψάχνουμε να ενωθούμε με το χρήμα, την κτίση, της εξουσία, μέσω του σεξ κλπ, για
να μπορέσουμε να νιώσουμε τα δώρα της ολοκλήρωσης.. Τζάμπα κόπος. Η Πραγματική
ολοκλήρωση, έρχεται μόνο μέσω της Εσωτερικής Βιώζουσας Ένωσης...
Νιώθοντας,
(και πραγματοποιώντας Ατομικά ο καθένας μας) λοιπόν, αυτή την Ένωση, είναι και
ο μόνος τρόπος με τον οποίο μπορεί, καί επιτυγχάνεται η συνειδητοποίηση της
Πραγματικότητας της από τη μια, (επειδή ακριβώς μας αποδεικνύεται,
με αντίστοιχες καθαρά Εσωτερικές αισθήσεις τις
οποίες «φέρει» μαζί της), ενώ από την άλλη, διαχέεται και προς το περιβάλλον, ως
η Δημιουργία μας προς τα έξω. Μια Δημιουργία μας, που αφορά την εκμάθηση
Συνένωσης, (προς Ατομική πραγματοποίηση) των άλλων, όλων όσων δηλαδή την
αγνοούν.
Γεννημένη
έτσι μέσα τους (ως τον σπόρο που αναπτύχθηκε, σε όσους βρίσκεται πρόσφορο το έδαφος) την αναπαράγουν, (στο
βαθμό της δικής τους συνειδητοποίησης), οπότε καί τη διαχέουν κι αυτοί με τη
σειρά τους στο περιβάλλον, και μεταμορφώνονται και οι ίδιοι όλο και πιο πολύ,
(όπως και η ζωή και οι επιλογές τους), (εξαιτίας της «ραδιοβολίας της»), γινόμενοι
Εαυτός...
Μαγεία… Η
Μαγεία της Ζωής.
